Nieco później zaczęły wychodzić ze szkockich por-tów, głównie zaś z ujścia Clyde, .statki należące do drugiej grupy konwojów, których zadaniem było przeprowadzenie właściwej operacji inwazyjnej. Były to konwoje szturmowe — British Assault Convoys, oznaczane inicjałami KMS — dla konwojów powolnych (Slow Convoy) i KMF — dla konwojów szybkich (Fast Convoy). Statki tworzące KMS-1, w sumie 47 jednostek ochranianych przez 18 eskortowców, odkotwiczyły z Loch Ewe i ujścia Clyde w dniu 22 października. Trzy dni później z tych samych baz wyru-szył KMS-2 w składzie 52 statków pod eskortą 14 okrętów wojennych.
Oba te konwoje rozwijały prędkość 7-8 węzłów, a składały się głównie z mniejszych transportowców, frachtowców i zbiornikowców. W dniu 26 października wyruszył konwój KIVIV..-1, złożony z 39 statków transportowodesantowych pod eskortą 12 okrętów wojennych, włącznie z lotniskowcem eskortowym „Biter”. W tym konwoju znalazły się „Batory” i „Sobieski”. Pięć dni później z ujścia Clyde miał jeszcze wyruszać konwój KMF-2, niezależnie zaś od tego w końcowych dniach października z brytyjskich portów wyruszyły silne zespoły okrętów wojen-nych, z pancernikami, krążownikami i lotniskowcami, które miały zapewnić konwojom osłonę pod-czas marszu, a potem ogniem swej artylerii utorować drogę wojskom inwazyjnym.
Przed wyruszeniem w drogę oficerowie „Batorego” zdołali się dowiedzieć od kpt. Deyczakowskiego, że statek idzie wraz z konwojem do Gibraltaru i że dopiero tam nastąpi podanie ost-tecznego celu podróży. Tegoż dnia na statek za-okrętował się wyższy oficer Royal Navy, kmdr Allen wraz ze swym sztabem. Odbył się ostatni przegląd zaokrętowanych wojsk, a potem kpt. Deyczakowski zapowiedział, iż o godzinie 17.00 nastąpi odkotwiczenie. Kiedy zaś nadeszła ta godzina, a okręty i statki zaczęły wybierać kotwice i opuszczać dotychczasowe miejsce postoju, również i kapitan „Batorego” wydał głośny rozkaz: — Wybierać kotwicę!
Chwilę później oficer wachtowy zanotował w dzienniku okrętowym: „Godz. 17.05 zaczęto wybierać łańcuch kotwiczny”. Wraz z dziesiątkami innych jednostek, wojennych i handlowych, oba polskie statki opuszczały ujście Clyde i wychodziły. na wody Morza Irlandzkiego, tworząc marszową formację konwoju. Na maszcie „Batorego” został podniesiony numer: F 31, co znaczyło Fast Convoy (szybki konwój), trzecia kolumna konwoju, pierwszy statek w kolumnie. Jak wspomniano, było to 26 października 1942 roku. Dzień ten rozpoczynał nowy okres w wojennych dziejach „Batorego”: okres desantowo–inwazyjny.